مروری بر روش های سنتز، عامل دارشدن و کاربرد مزومتخلخل های سیلیسی در دارورسانی

نانوفناوری قابلیت زیادی برای کاربردهای زیست­ پزشکی و زیست­ داروها دارد. به­ ویژه، نانوترکیبات هیبریدی به علت مشخصه­ های منحصر به­ فرد، به ­تازگی به­ عنوان سامانه­ های امیدبخش برای کاربردهای عکس­ برداری و دارو درمانی بررسی شده اند. مطالعه روی ترکیبات مزومتخلخل سیلیسی به ­عنوان سامانه­ های دارورسانی به ­علت تنوع و پایداری عالی به­ طور چشمگیر در چند سال گذشته رشد کرده است. در این مقاله، پیشرفت ­های اخیر در سنتز، عامل­ دارکردن و کاربرد مزومتخلخل­ های سیلیسی در دارورسانی مرور شده است. در بخش ­های نخست، چگونگی سنتز به سه روش اصلی پیوندزنی، هم­ تراکمی و مزومتخلخل سیلیکات آلی تناوبی بررسی شده است. در بخش­ های بعدی، رویکردهای جدید در عامل ­دارکردن مزومتخلخل ­های سیلیکاتی در دارورسانی هوشمند توضیح داده شده است. در ادامه، مزایای استفاده از نانوذرات مزومتخلخل برای کاربردهای دارورسانی متفاوتی به ­طور خلاصه آورده شده است.­ مزومتخلخل­ های سیلیسی می­ توانند با توجه به نیازهای دارویی و بالینی با روش­ های شیمیایی متفاوتی طراحی و ساخته شوند. کانال­ های موجود در مزومتخلخل می­ تواند به­ عنوان محفظه ذخیره داروها عمل کرده و با سامانه­ های مختلف باز و بسته شوند و حامل­ هایی پاسخ گو به عوامل چندگانه را به­ وجود آورند. ترکیبات هوشمند، به­ وسیله عوامل شیمیایی یا زیستی مانند ph، دما، نور، میدان مغناطیسی و آنزیم تحریک می­ شوند که در این مقاله مروری، تمرکز روی نانومواد برپایه مزومتخلخل­ های سیلیسی است که پاسخ­ گو به این نوع عوامل هستند. چنین سامانه ­هایی باعث بهبود اثر درمانی در مقایسه با سامانه­ های مرسوم پیوسته می­ شوند. مزومتخلخل­ های سیلیسی با توجه به تنوع­ پذیری خود در دارورسانی خوراکی و موضعی و سایر بخش­ های درمانی استفاده می­ شوند.